عادل غلامی

 

داستان آشنایی ما تقریبا به 9 سال پیش بر می گردد. در آن زمان خواهرم سه سالی بود که از طریق یکی از دوستان مان که بسکتبالیست بود و در تیم صنام هم خانه ای عادل بود، او را می شناخت و کاملا با او آشنا بود، تا اینکه یک روز با فامیل و دوستان مان که بیرون رفته بودیم، ایشان را دیدم و تقریبا 7 ماه بعد هم این آشنایی به ازدواج منجر شد.

 

 

من با اکیپی از فامیل هر هفته جمعه ها به کوه، سینما یا گردش می رفتیم و عادل هم ما را همراهی می کرد یک روز طبق معمول قرار داشتیم، عادل که آن زمان بازیکن تیم پیکان بود، بازی داشت و نمی توانست در قرار ما حاضر شود. داشتم در سینما فیلم می دیدم که دیدم عادل اس ام اس زده با شما کار دارم و اگر می شود امشب شما را ببینم. از سینما که بیرون آمدم عادل هم خودش را رساند و گفت کار خیلی مهمی دارم. البته اولش خیلی حاشیه رفت و...

 

 

آن موقع خجالتی بود، ولی حالا نه! درنهایت گفت قول می دهم شما را خوشبخت کنم و با همین جمله من منظورش را فهمیدم. اولش شوکه شدم. چون هر دو خیلی کم سن بودیم و من همیشه از اینکه زود ازدواج کنم فراری بودم و کسانی که زود ازدواج می کردند را مسخره می کردم و دقیقا همان شد که هرچیزی را مسخره کنی سرت می آید. البته از طرفی هم مادرم همیشه می گفت وقتی قسمت به سراغت می آید دهانت بسته می شود. من به این حرف می خندیدم. با ازدواج با عادل فهمیدم هم نباید کسی را مسخره کرد و هم نباید به حرفی خندید!

 

 

من 18 سالم تمام شده بود و عادل 20 ساله بود.

 

 

در دو سه ماه اول نه، ولی بعد از آن چون اخلاق های عادل را می شناختم و می دانستم که اهل کوه آمدن و ارتباطات اینجوری نیست برایم جالب بود که چرا این قدر پافشاری می کند که همیشه حضور داشته باشد. از طرفی هم همیشه پنج شنبه جمعه ها عادل به شمال می رفت و به خانواده اش سر می زد، اما بعد از یک مدتی نمی رفت و اینها باعث شد یک مقدار گوشم تیز شود و حدس بزنم که شاید چیزی باشد.